سلام عليکم

شايد اين مني که پست ها را با نگاهش مروري مي کند و کمتر ميشود متن کسي را پيدا کند که با دل بخواند و کمتر کتابي است که نيمه رهايش نکرده و تا انتها جذبش کرده امروز ، سليقه ي مشکل پسند و سخت گيرش او را مجاب کرد تا بار ها جملات ِ ابتدا را بخواند و در دل مرورشان کند و سعي کند که به خاطر بسپاردشان ...

دريايي که انتها ندارد و وسعتش حاصل ضرب بي نهايت در بي نهايت مي شود ...

رياضيات را سرگرم ِ حل ِ معادله ي عشق خود مي کند و ...

علم را به وادي ِ عشق چه کار ...

متن دوست داشتني بود ، حد اقل اوايلش که بار ها در ذهن تکرار شد و سعي کرد بر سنگ اين خاطر خود را بتراشد ...

بسيار زيبا

بسيار ...

با ذره بين دل آمدم جلو ...

اهل تعريف و تمجيد زياد هم نيستم که خطر خودشيفتگي مي آورد

حواستان به قلمتان باشد

اينجور وقت ها

چشم نخورد : ) !

ياعلي ...