بسم الله الرحمن الرحیم
تو از دیار عشقی
و آنکه عشق را بشناسد
میداند آن هایی که
سر از تن بیگناهان جدا میکنند
فقط نام تو را یاد گرفته اند
نه منش و رفتارت را .
نمیدانم تو را با کدام ویژگی ات بخوانم ؟!
صداقتت
که گمشده این روز های دنیای ماست
مهربانیت
که هنوز هم دنیای ما آن را خوب نیاموخته
-----------------------------------------
یا محمد تمام آموخته هایت
هنوز هم گمشده بشرند
انگاری که آموخته هایت چون مرهمی است درمان بخش
برای زخم های بشر
اما افسوس که این زخم ها
روز به روز بیشتر سر وا میکنند اما صاحبان زخم به دنبال مرهم نیستند .
----------------------------------------
در این شب عزیز
جملهایی شده است
آرامش بخش دلم
همین سلام های ساده:
صل الله علیک یا رسول الله .
سلام خدا بر تو ای رسول مهربانی ها .
سلام بر تو ای پیام آور آرامش جهان
سلام بر تو ای پدر دلسوز ما .
سلام بر تو ای رحمت جهانیان .
سلام بر تو ای اولین قاری کلام خدا .
سلام بر تو ای بزرگترین واسطه بین ما و خدا .
--------------------------------------------
یا پیامبر
این دل لبریز از عشق توست
یا اگر لبریز نباشد حداقل ذره ای از مرهم تو بر این دل زخم خورده افتاده
فرقی نمیکند که واژه ها را درست در کنار هم قرار بدهم یا نه
فرقی نمیکند که بتوانم نوشته ادبی بنویسم برایت یا خودمانی !
فقط میدانم
این دل با نام تو آرامش میگیرد
همچون دل عاشق با نام معشوق .
و میدانم که تو آنقدر مهربانی که در سختی های این دنیا و آن دنیا
نگاهت و شفاعتت مال من کوچکترین هم، باشد .
[ دوشنبه 94/10/7 ] [ 9:6 عصر ] [ پوریا ]
