به نام عشق, به نام لبخند ...
خدا بود و آدم و حوا ...
و خدا خواست که دنیایش را کمی نمک بزند
تا دنیایش کمی با نمک بشود ...
اراده کرد تا به دنیا هیجان ببخشد ...
آری , آن هنگام که لبخند بر لبان آدم نشست و صدای نوزادی حکایت از این داشت..
که حوا دیگر حوا نیست .... خدا بر گیتی نوشت که حوا, مادر شد ...
و از آن پس مادران بسیاری آمدند ...
و برخی از آن ها سرآمد شدن میان جهانیان
یکی شد مادر یوسف دیگری مادر موسی , آن یکی مادر ابراهیم, مادر محمد
و مادر فاطمه ...
و خدا اراده کرد که بهترین نمونه مادر
این دنیا را با قدم هایش مبارک کند ...
و مادر مهدی (عج) در یکی از همین روز ها و شب ها
بر این دنیای تاریک قدم نهاد
دنیا مملو شد از عشق , از زیبایی و از حق
و روزی فاطمه , همچون حوا , لبخند را بر لبان همسرش حکاکی کرد
آن روز که فاطمه دو برادر به دنیا هدیه داد ..
تا بشوند پادشاه حق و عدالت ...
و جلوی فاطمه خدا آن روز به گمانم نوشت : فاطمه دلیل آفرینش گیتی ...
فردا روز تمام مادرانی است که فاطمی زندگی میکنند
زیباترین های آفرینش
روزتان مبارک ...
پوریا نوشت : هیچ حروفی نمیتوانند وصف جلال و عظمت تو را بکنند, مادر
باشد این نوشته حقیر به مثابه ی بوسه ای کوچک باشد بر دستان پر مهر و محبتت...
خوش به حال بهشت که زیر قدوم توست ...
[ شنبه 93/1/30 ] [ 8:49 عصر ] [ پوریا ]
